‘Ja, die ken ik wel. Wat is daar dan mee?’
‘Ik heb hem ontmoet.’
‘Echt? Waar dan?’
‘In Zeeland! Een jaar geleden!’
Ik moet even nadenken. Wat wil hij precies vertellen aan mij op deze eerste schooldag? Zijn klas en ik kennen elkaar nog niet. Misschien wil hij kijken hoe ik reageer op iets dat natuurlijk een verzinsel is. Maar hij weet nog niet dat ‘verzinsels van kinderen’ mijn speciale belangstelling hebben en ik vraag door.
‘Zag je hem op de Camping?’
Erik reageert al niet meer. ‘Jorg heeft mijn Skippybal afgepakt!’
Jorg zit prinsheerlijk op de gestolen skippybal en wipt heen en weer. ‘Ik kreeg hem van Felix!’ roept hij.
‘Ik gaf hem aan Felix en die gaf hem aan Jorg en nu zit hij er al de hele tijd op,’ zegt Erik.
‘Dan had je hem maar niet aan Felix moeten geven!’ vindt Jorg die over het schoolplein weg wipt.
‘Jorg!’ roep ik streng,’geef die bal terug aan Erik!’
‘Het is zijn eigen schuld!’ pruttelt Jorg tegen als ik op hem afloop en de skippybal in beslag neem. Erik hopt meteen vrolijk verder op de bal.
‘Erik, vertel jij morgen in de klas aan ons nog eens over je avontuur met Kabouter Plop in Zeeland?’ Hij lacht breed en knikt!
‘Wat, wat, wat?’ vraagt een meisje nieuwsgierig.
‘Oh, iets over Kabouter Plop!’ Hij trekt zijn schouders erbij op; bussiness as usual.
Maar ik hoor ze druk nababbelen als ik verder loop en hoop dat hij het hele verhaal niet al aan zijn klasgenootjes heeft verteld voordat ik morgen kom overblijven. Ik ben zo benieuwd!
