Je bent de enige op de hele school die naar mij luistert.

Tijdens het buitenspelen tussen de middag rent hij na een ruzie met een klasgenoot woedend de school in. De TSO medewerker die de escalatie van een afstand ziet gebeuren loopt snel naar haar collega. Ze meldt dat ze even naar binnen gaat om te zien waar hij is en ook om te kijken hoe het met hem gaat. De jongen, een leerling uit groep 7, blijkt niet gemakkelijk te vinden. Ze treft hem uiteindelijk aan. Zittend op de grond, naast een kast. Als ze bij hem op de grond gaat zitten en niets zegt vraagt hij wat ze komt doen.

"Ik kom even kijken hoe het met je gaat omdat ik zag dat je heel erg boos naar binnen rende."
"O", is zijn antwoord. Samen zitten ze stil te zijn.
"Voel je je al wat rustiger worden?", vraagt ze na een tijdje. Hij knikt.
"Wil je vertellen wat er is gebeurd?"

Hij vertelt over de ruzie op het plein. Ze luistert en oordeelt niet. Dan vertelt hij wat er vanmorgen in de klas is gebeurd. Ze luistert en oordeelt niet. Daarna vertelt hij wat er de laatste tijd thuis gebeurt. De tranen rollen over zijn wangen. Ze mag een arm om hem heen slaan. Dan snikt hij: "Je bent de enige op de hele school die naar mij luistert."

Het is vandaag voor de 5e keer Nationale Overblijfdag in Nederland. De dag waarop jij het verdient om in het zonnetje te worden gezet. Dank voor alle uren en dagen die jij tussen de middag op school aan het werk bent! Dank voor dat wat jij voor kinderen betekent!

Saskya Wiegel, Expeditie Opvoeden