Herkenbaar
Met twee kinderen op de basisschool was het best herkenbaar; het geklets en geklaag op het schoolplein, de organisatie van feestjes en vergaderingen, gedoe over traktaties, etc. Eigenlijk komt bijna alles van een normale schoolweek aan bod in de serie.
Bijna alles
Ja, bijna alles, want de overblijf komt niet voorbij in de serie. Ok, in de eerste aflevering wordt de overblijf genoemd. Daar is de opsomming in mate van belangrijkheid: luizenmoeder, lief-en-leed-moeder, groene-vinger-moeder, voorleesmoeder, overblijfmoeder, klassenmoeder, schoolreismoeder, schoolkamp-moeder, medezeggenschapsraad, oudercommissie.
Belangrijke schakel
Volgens de serie zit de overblijfmoeder dus ergens in de middenmoot van ‘belangrijkheid’. Volledig onterecht natuurlijk want of je nu overblijfmedewerker bent, of pedagogisch medewerker die TSO in het pakket heeft, als overblijfmedewerker ben je dagelijks een belangrijke schakel. Een schakel waardoor kinderen en docenten apart van elkaar pauze houden. En dat is wel zo relaxt.
Wat gebeurt er veel
Relaxt voor docenten en kinderen, maar vaak hard werken voor de overblijfmedewerkers. Want wat gebeurt er veel tijdens de TSO. Geen dag is hetzelfde en alles wat gisteren vanzelfsprekend was, kan vandaag zomaar anders zijn. Van kleine kleuterprobleempjes tot bijna pubergedrag bij kinderen en dan ook nog de samenwerking met (andere) vrijwilligers en docenten; als overblijfmedewerker moet echt van alle markten thuis zijn.
Vervolg op de luizenmoeder: de overblijfmoeder
Dagelijks zie ik de inzet van alle medewerkers in de TSO, ik zie het gedoe, de missers, de verbazing, het plezier en de successen. Ik geniet ervan en hou van alle reuring dat de TSO met zich mee brengt. Ik pleit dan ook voor een vervolg op de luizenmoeder: de overblijfmoeder. De NPO mag me bellen, ik heb voldoende verhalen voor een heel seizoen!
