Ben ik welkom?
Afgelopen zondag hadden wij een feestelijke bijeenkomst waarbij ik in de deuropening stond om alle gasten van harte welkom te heten met de woorden: Welkom, fijn dat u er bent! Achteraf hoorde ik hoe bijzonder iedereen dit vond en dat ze het als een warm bad ervoeren.
Ik val op dit moment in op een school voor VMBO en ik weet dat de start erg belangrijk is: ik sta bij de deuropening, geef alle leerlingen een hand, stel me zelf voor, kijk ze in de ogen en zeg: Fijn dat je er bent, welkom in de les.
Gisteravond hadden we de eerste vergadering na de zomer; iedereen kreeg een hartje (zie foto) als welkom. Dubbel warm op deze warme avond.
Aandacht
Het lijkt zo simpel en dat is het ook. Je welkom voelen doordat je aandacht krijgt. Of dat nu door een cadeautje is, een handdruk of een blik. Je gezien voelen en dat het wat uit maakt dat jij er bent. Kijken naar de kinderen, even een aai over de bol, een opmerking over hun nieuwe kapsel of leuke T-shirt.
Als je een eigen lokaal hebt voor de overblijf kan het heel goed dat iemand bij de deur de kinderen ontvangt. Als de overblijf in een aula is en de kinderen komen willekeurig binnen dan is het soms lastig begroeten maar kijk wat kan en neem dit mee als de taken worden verdeeld.
Hoe een handdruk wordt beantwoord kan ook veel informatie geven: de ander wil eigenlijk niet, kijkt langs je heen of beantwoordt jouw handdruk met een heel verhaal. Is die handdruk stevig of slap. Lacht de ander terug of niet.
Voorcontact
Het voorcontact kan je al bruikbare informatie geven voor hoe de overblijf verloopt. Kinderen waarvan je weet dat hun pet wel eens scheef kan staan, kun je door een speciaal welkom al laten weten; ik ben er voor jou en ik houd je ook in de gaten. Kinderen die je blik ontwijken of anders reageren dan normaal, daar kun je op een goed moment even naast gaan zitten tijdens het eten en een praatje met ze maken.
Goed contact begint al bij de deur!
