Ik accepteer de gevoelens en ervaringen van kinderen:
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| NIET | HELEMAAL | ||||||||
Tijdens de TSO komen allerlei emoties voorbij. Kinderen zijn bijvoorbeeld blij, opgelucht, verdrietig, bang of boos. Mogen zij dit zijn? Het antwoord is altijd: “Ja natuurlijk mag dat!” In de praktijk blijkt echter dat we minder vaak de gevoelens van kinderen erkennen dan we denken.
Reageren op emoties
Kinderen die opgetogen zijn kunnen bijvoorbeeld heel veel geluid produceren. We vragen hen om rustig te zijn. Kinderen die boos zijn kunnen mopperen, schelden of slaan. We spreken hen aan op dit gedrag, niet op onderliggende emotie. Geven soms straf. Kinderen die verdrietig zijn willen we zo snel mogelijk troosten. Een kind dat gefrustreerd is omdat iets niet lukt zeggen we: “volgende keer beter.”
Emoties bepalen gedrag
Emoties bepalen gedrag. Als boos zijn oké is, hoe mag dat er dan uitzien? Welk gedrag is in jouw ogen acceptabel? Hoelang mag een kind van jou verdrietig zijn? Hoeveel geluid accepteer jij bij blijheid?
De emotie van een kind roept ook bij jou iets op. We komen al snel met
- een oordeel
- een advies
- een oplossing,
Accepteer jij echt gevoelens van kinderen?
Kijk deze week eens welke emoties allemaal voorbij komen. Klopt jouw cijfer hierboven? Accepteer jij de gevoelens van kinderen?
Veel succes in de TSO!
