Regels en afspraken
Daarnaast hebben we als TSO nog aanvullende afspraken, maar ook zijn er afspraken per groep. De regels van school zijn ook bekend bij de medewerkers, de TSO-afspraken zijn gezamenlijk door de medewerkers en school opgesteld. De groepsafspraken worden elk jaar aan het begin van het nieuwe schooljaar met de kinderen per groep gemaakt.
Kinderen voelen zich verantwoordelijk en komen afspraken na
Deze laatste afspraken kunnen variëren van op je eigen plaats eten, tot spelletjes die wel of niet mogen, maar hebben ook te maken met respect voor elkaar en voor medewerkers en hoe je met elkaar omgaat in je vrije tijd. Door deze afspraken samen met de kinderen te bespreken en te maken, voelen de kinderen zich verantwoordelijk en komen ze de afspraken beter na en spreken ze elkaar hier ook op aan.Als kinderen de regels te streng vinden
Natuurlijk werken de afspraken niet altijd, zoals het misschien ook wel een beetje hoort. Op een gegeven moment kreeg ik een mail van een ouder met een klacht over de groep waar haar kind in zat. Dit kind en nog een aantal andere kinderen vonden de regels te streng: Ze mochten niet met elkaar praten tijdens het eten, niet rennen in de klas. Ook waren de medewerkers te streng.
Bespreek de regels met de kinderen
Ik ben in 1e instantie in gesprek gegaan met de medewerkers van deze groep en heb hun verhaal aangehoord. Vervolgens ben ik met de groep gaan praten en heb gevraagd hoe zij zelf vonden hoe het ging tijdens de TSO. Er werd verschillend op gereageerd door de kinderen. De een vond dat het allemaal inderdaad te streng was, terwijl anderen vonden dat een groepje kinderen het daar zelf naar maakte door heel druk te doen in de klas en niet te luisteren.
Bespreek de regels met de krachten
Het gesprek verliep open en eerlijk, terwijl de kinderen met mij aan het woord waren hielden de medewerkers hun mond, zoals afgesproken was. Na ruim een half uur praten zijn de kinderen buiten gaan spelen en hebben we er onderling nog over gesproken, dit had ik ze gevraagd. De volgende dag ben ik nogmaals met ze in gesprek gegaan om constructieve afspraken te maken met de kinderen en medewerkers. In dit gesprek bleek dat ze er allemaal goed over hadden nagedacht en dus tot goede ideeën waren gekomen over hoe het beter kon gaan.
Vind de balans
Ik was blij dat ik het op deze manier aangepakt had en de kinderen serieus genomen heb hierin. Ik vind dat je als coördinator niet in alle gevallen achter de medewerker hoeft te blijven staan, helemaal niet als het gaat om een hele groep die het niet zo naar de zin heeft.
Het leuke aan het verhaal is dat het kind waarvan de ouder mij ingelicht heeft de mond niet heeft open gedaan in beide gesprekken. Na afloop heb ik de ouder gemaild met de gang van zaken en de afspraken die er gemaakt waren en ik werd later door deze ouder aangesproken dat het zo fijn was dat ik de kinderen betrokken had bij het hele proces.